Fizjologia smaku: Spaghetti Western

28 listopada 2010 (niedziela), godz. 15:00-18:00

Spaghetti westernem nazwana została kategoria filmów o Dzikim Zachodzie nagrywanych głównie przez włoskich reżyserów w hiszpańskiej Andaluzji. Ta czysta fikcja była niekiedy znacznie lepsza niż produkcje reżyserów amerykańskich. Czemu zawdzięczali ten sukces? Będący kluczem do rozwiązania zagadki termin „egzotyka” pojawia się w wielu dyskursach, jednak tutaj będzie punktem do rozważań nad śródziemnomorską kuchnią w krainie pierogów i kiełbasy, ze szczególnym uwzględnieniem długiej i zawiłej historii makaronu. W programie wykład - Ela Supczińska, prezentacja, degustacje i muzyka. Gotuje Toruński mistrz makaronu – Damian Bus. Gotuje Toruński mistrz makaronu – Damian Bus.


Fizjologia smaku jest programem rezydencyjnym dla „kucharzy skłonnych do eksperymentu” i poszerzania swojej wiedzy o inne dziedziny, bądź też artystów i innych osób, których zainteresowania obejmują tematykę kulinarną (kuratorzy, politycy, entuzjaści). Zgodnie z założeniami P+K przedsięwzięcie podejmuje dialog z ‘egzotycznymi’, artystycznymi i humanistycznymi aspektami gotowania, propaguje otwartą przestrzeń P+K (open space) oraz zachęca do swobody ekspresji w najbardziej elementarnych warstwach życia.

Swoją obecność zaanonsuj przez maila: pokojzkuchnia@gmail.com
WSTĘP WOLNY!

Augenmusik: Lau Nau

27 listopada (sobota), godz. 20:00

LAU NAU (Laura Naukkarinen) to fińska artystka związana z chicagowską wytwórnią Locust. Na fińskiej scenie freak folkowej pojawiła się ponad 10 lat temu, w rodzimej Finlandii znana głównie z występów w zespołach Päivänsäde oraz Kiila. Jej koncerty – uznane przez magazyn „The Wire” jako jedne z najlepszych na świecie – opisywane są jako czarujące i pełne ciepła. Na swojej ostatniej płycie „Nukkuu” serwuje nam przepięknie smutne piosenki będące kwintesencją psychodelicznego folku. Tradycyjne fińskie instrumentarium podrasowane klasycznie skandynawską elektroniką spod znaku Mum w połączeniu z anielskim głosem Lau Nau w sumie dają piorunujący w swej prostocie efekt. Delikatny, ciepły wokal Laury cudownie kontrastuje z chłodnymi brzdękami z nierozpoznawalnych instrumentów szarpanych, stukanych i potrząsanych. Jak pisze sama artystka „Gdyby literatura była muzyką to książki byłyby jak drzewa z kartkami zamiast liści. Muzyka jest jak trójwymiarowy obraz tworzony przez dźwięki prosto z głębi duszy.”

http://www.myspace.com/launau
WSTĘP WOLNY!

P+K po godzinach: Klub Krytyki Politycznej zaprasza na "Czerwone Brygady"

26.11.2010, godz. 19:00

Klub Krytyki Politycznej w Toruniu zaprasza na projekcję filmu Czerwone Brygady w reżyserii Gianfranco Pannone w ramach Kina zaangażowanego.

Reggio Emilia: początki Czerwonych Brygad, opowiedziane przez założycieli przy stole pełnym smakowitych kiełbas, serów i domowych win. Powrót do lat 60., kiedy 30 młodych komunistów opuszcza KP i z anarchistami, socjalistami, a nawet katolikami formułują „l’Appartamento”, komunę pełną rewolucyjnych pomysłów. Ta grupa stała się niebawem zalążkiem jednej z najbardziej niebezpiecznych grup terrorystycznych - Czerwonych Brygad. Dokument po raz pierwszy porusza temat politycznych i ideologicznych korzeni lewicowego terroryzmu. Do tej pory temat tabu we Włoszech. Wielopokoleniowa historia włoskiej polityki.

WSTĘP WOLNY!

Heike Fiedler, To wszystko co ginie w języku oddaje nam głos - Performance poezji dźwiękowej

Pisarka i performerka Heike Fiedler buduje świat tekstu poprzez ścisłą relację z dźwiękiem i obrazem. Bazując na pluralistycznym podejściu do języka poezji, wykorzystuje laptop, mikrofon, głos i papier, by stworzyć wielowymiarową przestrzeń tekstu. O swoich improwizacjach pisze: „Tak wiele myśli i ich fragmentów pojawia się w naszym umyś...le, nim zdecydujemy, żeby w ogóle je zachować. Improwizacja jest dla mnie swobodnym działaniem z tym wszystkim, co zostało zapamiętane. Mieszanie języków i ich fragmentów pozwala ominąć kwestię pamięci, nawet wtedy, gdy coś zostało już zapisane”.

Heike Fiedler (1963), wychowała się w Düsseldorfie, mieszka i pracuje w Genewie. Pisarka, poetka, aktywna na polu tekstu, ale również dźwięku i kultury wizualnej. W interdyscyplinarny sposób podchodzi do zagadnienia pracy z tekstem wprowadzając go w dodatkowe pola interpretacyjne. Od roku 2000 jest uczestniczką międzynarodowych festiwali, konferencji i wystaw. Jej solowe performensy często porównywane są do wystąpień Johna Cage. Regularnie publikuje w wydawnictwach drukowanych internetowych, niedawno ukazał się zbiór jej poezji "langues de meehr" (edition spoken script 2010). Zajmuje się również adaptacją utworów dla teatru oraz działalnością edukacyjną w zakresie pisania i poezji dźwiękowej. www.realtimepoem.com

NASTĘPNIE IMPREZA PRZENIESIE SIĘ DO KLUBU TANTRA:
Heike Fiedler (S) & Steve Buchanan (USA)

Henri's Shoppin'
24.11.2010 (środa)
KLUB TANTRA
ul. Ślusarska 5 (przy Nowym Rynku)

godz. 21.00
wstęp wolny!

Steve Buchanan - Guitar, Radio, Noize, Cookie Can Drum
Heike Fiedler - Text Sound, Video Projection

Dom Ludowy w Krośnie przedstawia:

Obiekty z kolekcji Domu Ludowego
otwarcie wystawy: 25 listopada, godz. 18:00

„Wyzwala się we mnie uczucie dziwności podczas obcowania ze światem niezalanym nazewnictwem.., jest to bardzo przyjemne. Miewałem zawsze takie wrażenie, kiedy w czasach gulaszowego komunizmu podróżowałem po Węgrzech. Kompletny brak miejsc wspólnych, nazwy miejsc nic kompletnie nie mówiące, czynił te ospałe miejscowości i ludzi zupełnie dziewiczymi. Od tej pory zacząłem myśleć czy istnieje coś podobnego w świecie przedmiotów, stało się to moją pasją podczas mojego długiego pobytu w Krośnie (...)”. Tak pisał, tworząc dziwaczną kolekcję Paweł Koniczyna, wieloletni pedagog i dyrektor Domu Ludowego w Krośnie. Niewiele zapisków jakie pozostawił utrudnia prześledzenie jego unikalnego systemu typologii na polskim gruncie, które niewątpliwie wzbogacają charakter pracy z etnografią czy może raczej sztuką nieprofesjonalną. Wybór prezentowanych przedmiotów w pokoju z kuchnią zwracają szczególną uwagę na zagadnienie kolekcjonowania, paradoks słów samo zaprzeczających się, jak na przykład „nic” bądź też „brak”. Wyboru obiektów z kolekcji Domu Ludowego wg zapisków Pawła Koniczyny dokonał jego wieloletni współpracownik, Filip Laskowski. Według niego, pedagog Domu Ludowego niczym olśniewający mistrz starał się ułożyć mantrę, która jest w stanie doprowadzić do prawdy poprzez alogiczny i bezforemny rytm niewspółgrających ze sobą obiektów kolekcji.

Kawa z pieprzem. Pikantne wykłady o sztuce współczesnej - II. Krew

Drugi wykład: Krew

Louise Bourgeois - francuska heroina sztuki feministycznej stworzyła w 1992 roku monumentalną pracę zatytułowaną „Precious Liquids”. Drogocenne płyny z ciała - ślina, mocz, kał, sperma, soki kobiece i krew zostały uświęcone – stały się dziełami sztuki, za które marszandzi płacili krocie a największe muzea pragnęły mieć je w swoim posiadaniu.   
Współczesny artysta fascynuje się ciałem, jego produktami i wewnętrznymi płynami, wydzielinami i odchodami. Współczesny odbiorca zaś zagłębia się w trzewia, gruczoły, odbyt…
Płyny z ciała – cytując Marię Janion - „są oczyszczające i kalające, łączą się ściśle zarówno z zakazem, jak i przekroczeniem”.
„Jeśli wciąż jeszcze odpychają i przyciągają, to dlatego, że jak wszystko, co święte, posiadają naturę niejasną i wieloznaczną” – jak pisze Jean-Paul Roux.

24 listopada 2010, godz. 18:00

WSTĘP WOLNY!

Od listopada 2010 roku do końca maja 2011 roku Centrum Sztuki Współczesnej Znaki Czasu w Toruniu będzie inicjatorem cyklu wykładów poświęconych trudnym, ale niezmiernie istotnym zagadnieniom w sztuce współczesnej. Wykłady poprowadzi dr Katarzyna Lewandowska, adiunkt w Katedrze Historii Sztuki i Kultury UMK.
Przybliży problemy, które podejmują współczesne artystki i artyści. Sztuka XX i XXI wieku jest skomplikowana, kontrowersyjna, prowokacyjna, pełna napięć, niepokojów, bólu. Zygmunt Bauman mówi; "W odróżnieniu od naszych odległych przodków i "ludzi nam niepodobnych" nie dyskutujemy o rzeczach okrutnych i krwawych. Trzymamy w ukryciu rzeczy, które inni robili publicznie. Czujemy odrazę do odprysków rzeczywistości, które złożyliśmy w izolowanej piwnicy naszej uporządkowanej i eleganckiej egzystencji, ogłaszając, że nie istnieją lub są niewyrażalne”. A artyści wbrew słowom Mistrza konsekwentnie, odważnie i bezpardonowo wyciągają na zewnątrz te odpryski, racząc widza obrazami, które już zawsze będzie pamiętał.

Spotkanie będą miały charakter otwarty, interdyscyplinarny przy kawie i dobrym ciastku (dla osłodzenia).

Wykłady wspiera:

Dorośli Czytają, Dorośli Słuchają: Wdzięczność szczupaka i inne bajki

23 listopada (wtorek)
Start: godz. 18:00!
Miejsce: Pokój z kuchnią

Prowadzenie: Elżbieta Supczińska – historyk, animatorka kultury, specjalizacja teatralna.

Będziemy czytać stare, rosyjskie bajki, w adaptacji Aleksieja Tołstoja. Następnie dzieci wraz z rodzicami narysują ilustracje do bajki. W ten sposób stworzymy miejsce i postaci z papieru. Następnie, za pomocą prostych rekwizytów rodzice będą bawić się w aktorów i zmienią zakończenie bajki, które wymyśliły dzieci... Celem spotkania bajkowego jest przywracanie radości rodzicom, powrót do dzieciństwa i oczywiście bycie razem.

Cykl Dorośli Czytają, Dorośli Słuchają to spotkania z opowiadaniami, baśniami (szczególnie tymi mało znanymi, np. indiańskimi, eskimoskimi oraz innych narodów), będą przypominały zapominane przyjemności czytania na głos i umiejętności słuchania ze zrozumieniem. Czytanie będzie miało charakter zabawy w rozmaitych formach z wykorzystaniem podstawowych zadań aktorskich (czytanie z określoną, narzuconą intencją).

Augenmusik

ZAPRASZAMY NA OSTATNIE ODCINKI CYKLU W TYM ROKU!!!

mini fotoreportaż - O zjawiskach, które mają byt podwójny

AUGENMUSIK: THE UNTERNATIONALE

13.11.2010, godz. 20.00 AUGENMUSIK: The Unternationale / Psoy Korolenko (Pavel Lion) & Daniel Kahn

The Unternationale, czyli dialektyczny, punkowy kabaret klezmerski. Tworzą go obecnie uznany rosyjski pisarz i poeta Psoy Korolenko (Pavel Lion) oraz pochodzący z Detroit multiinstrumentalista, aktor teatralny i tekściarz Daniel Kahn. „Pierwsza Międzynarodówka” została rozegrana po raz pierwszy w lipcu 2007 r. w Tel Awiwie wraz z grupą Oy Division, z którymi duet łączy swoje występy. Obaj artyści są pochodzenia żydowskiego i poprzez spontaniczna orgię -izmów, łączą i transformują tradycję oraz współczesne teorie, przekazując je w kompletnej mieszaninie języków angielskiego, rosyjskiego i jidisz, które dają zupełnie nową perspektywę na zagadnienia żydowskie. Mówiąc krótko – The Unternationale, to połączenie Laibach z Theodore Bikelem. www.myspace.com/theunternationale

Psoy Galaktionowicz Korolenko to pseudonim pisarza i performera o żydowsko-rosyjskim pochodzeniu – Pawła Edwardowicza Liona, który pod swoim nazwiskiem jest też doktorem literatury rosyjskiej. Jego pseudonim zaczerpnięty został od postaci Władimira Korolenko, rosyjskiego pisarza (1853-1921), którego prace są przedmiotem badań Pavla Liona. Psoy wykonuje własne i tradycyjne pieśni, akompaniując sobie przeważnie instrumentami klawiszowymi. Eksperymentując z rozmaitymi tradycjami wokalnymi, śpiewa w 6-7 różnych językach tłumacząc i przekształcając piosenki z jednego języka do drugiego, łącząc to często z stylistyką rapową czy tradycjami muzyki transowej. Korolenko współpracował między innymi z Julianem Kyatasty, Michaelem Alpertem i Danielem Kahnem.

Daniel Kahn jest muzykiem, performerem, autorem tekstów pochodzącym z Detroit, za swoje poezje otrzymał kilka prestiżowych nagród (m.in. The Hopwood – Uniwersytetu Michigan). Znaczną część życia spędził na podróżach, publikując między innymi w Ornitology Press, czy tworząc rozmaite kolaboracje artystyczne. Jego ostatnimi projektami są The Unternationale i współpraca z punkowo-klezmerską grupą z Berlina – The Painted Bird.

AUGENMUSIK Cykl wydarzeń okołomuzycznych kładących szczególny nacisk na synergię obrazu i dźwięku w kontekście galeryjnym CSW. Koncerty i warsztaty realizowane przez artystów wizualnych parających się dźwiękiem i muzyką, jak również przybliżenie najciekawszych zagadnień z obszaru „sztuki dźwięku”. Program koncertowy ma tu zatem odbiegać nieco od standardowych programów klubów muzycznych, ale jednocześnie przyciągać ciekawym doborem wykonawców, synkretyzmem stylów muzycznych, spektakularnością i humorem wystąpień. Kurator: Krzysztof Gutfrański


WSTĘP JAK ZWYKLE WOLNY! ZAPRASZAMY!!!

Kawa z pieprzem. Pikantne wykłady o sztuce współczesnej

Od listopada 2010 roku do końca maja 2011 roku Centrum Sztuki Współczesnej Znaki Czasu w Toruniu będzie inicjatorem cyklu wykładów poświęconych trudnym, ale niezmiernie istotnym zagadnieniom w sztuce współczesnej. Wykłady poprowadzi dr Katarzyna Lewandowska, adiunkt w Katedrze Historii Sztuki i Kultury UMK.

Przybliży problemy, które podejmują współczesne artystki i artyści. Sztuka XX i XXI wieku jest skomplikowana, kontrowersyjna, prowokacyjna, pełna napięć, niepokojów, bólu. Zygmunt Bauman mówi; "W odróżnieniu od naszych odległych przodków i "ludzi nam niepodobnych" nie dyskutujemy o rzeczach okrutnych i krwawych. Trzymamy w ukryciu rzeczy, które inni robili publicznie. Czujemy odrazę do odprysków rzeczywistości, które złożyliśmy w izolowanej piwnicy naszej uporządkowanej i eleganckiej egzystencji, ogłaszając, że nie istnieją lub są niewyrażalne”. A artyści wbrew słowom Mistrza konsekwentnie, odważnie i bezpardonowo wyciągają na zewnątrz te odpryski, racząc widza obrazami, które już zawsze będzie pamiętał.

Spotkanie będą miały charakter otwarty, interdyscyplinarny przy kawie i dobrym ciastku (dla osłodzenia).

Pierwszy wykład: Ciało
10 listopada 2010, godz. 18:00

O tym, co w sztuce współczesnej niebezpieczne, odrażające. O tym, co wzbudza odrazę i niepokój, równocześnie oczarowując i uwodząc. Słynne docere et delectare odeszło w zapomnienie. Dzisiejsze działania artystyczne nie mają na celu kształcenie widza ani tym bardziej radowanie jego umysłu. Jak powiada Jean Clair „niesmak zastąpił smak”. Artyści i widzowie schodzą do kolejnych kręgów dantejskiego piekła by doświadczać wszystkimi zmysłami sztuki okrutnej, bezwzględnej, ale do bólu - w dosłownym tego słowa znaczeniu - prawdziwej. Sztuki, która wyciąga na wierzch wstydliwe „odpryski rzeczywistości”.

Ciało, krew, ból nagość i seksualność będą tematami kolejnych wykładów. Najbliższy będzie dotyczył zagadnienia ciała – ludzkiego jak i zwierzęcego. Dlaczego współczesna sztuka upodobała sobie w sposób wyjątkowy właśnie to „medium”? W jaki sposób artyści eksplorują ów przedmiot badań? Czym dla sztuki jest ciało? Dlaczego sztuka stała się aż tak korporalna?

Joseph Beuys pisał: Zwykłe rośnięcie włosów, zarostu i paznokci już jest twórczością i czyni z każdego człowieka istotę wyjątkową. Jeder Mensch ist ein Kunstler.
Warto podjąć ów problem i odpowiedzieć na zadane wyżej pytania.

WSTĘP NA WYKŁADY JEST WOLNY!

Cykl wspiera Firma Lenkiewicz.

O zjawiskach, które mają byt podwójny

6.11.2010, godz. 19:00

ZAPRASZAMY na spotkanie z Suzanne Treister i Richardem Graysonem

Miejskie legendy to jądro energii aglomeracji. Tworzą obraz ich nieoficjalnego życia. Zasiewają ziarno teorii spiskowych i dzielą z nimi zdolność do zmieniania banalnej codzienności w niepokojącą rzeczywistość równoległą. Badaniem i współkształtowaniem tego typu narracji zajmuje się dwójka tegorocznych rezydentów CSW w Toruniu: Suzanne Treister i Richard Grayson. Podczas sobotniego spotkania twórcy zaprezentują jednocześnie dwa, zupełnie odmienne podejścia do praktyki artystycznej i zaskakujące opowieści o Toruniu. Projekty zrealizowane przez Suzanne Treister odnoszą się do eksploracji jej rodzinnych polsko-żydowskich tradycji oraz lokalnej radiosfery. Spotkaniu towarzyszyć będzie degustacja RÓŻÓWKI – wódki przygotowanej przez artystkę według starej polsko-żydowskiej receptury. Natomiast Richard Grayson podczas swojego pobytu twórczego w Toruniu, dokonał reinterpretacji architektury starego miasta, podkreślając w malowniczej formie elementy, których mieszkańcy często nie zauważają. Projekt realizowany został w ramach programu rezydencyjnego This trip will change your art (Ta podróż zmieni twoją sztukę) oraz Subiektywnej mapy Torunia we współpracy z Fundacją Fabryka UTU.

Suzanne Treister urodziła się w Londynie w 1958 roku, gdzie mieszka i pracuje. Zaczynała swą karierę w latach 80. jako malarka. Na początku lat 90. w swoich pracach zajęła się eksploracją internetu i mediów cyfrowych. Twórczość artystki odnosi się do ekscentrycznych narracji i niekonwencjonalnych badań, takich jak: alchemia, pozazmysłowa percepcja i teorie spiskowe, które wykorzystuje, aby ujawnić struktury łączące władzę, tożsamość i wiedzę. Jej ostatnie prace badające fikcyjną postać Rosalind Brodsky, zostały opisane w „Art in America” jako „Jedna z najbardziej porywających podróży w sztuce współczesnej”.

Richard Grayson urodził się w Morecambe (Wielka Brytania) w 1958 roku, mieszka i pracuje w Londynie. Jest artystą, pisarzem i kuratorem. Jego fotografie, teksty, rysunki i prace wideo cechuje humor i przenikliwość w badaniu współczesnego świata. Opowiadają o kulisach rzeczywistości, badają możliwe scenariusze, lub nasze oczekiwania względem jej działania. Pod koniec lat 70. Grayson założył w Newcastle nad rzeką Tyne Basement Group – kolektyw artystyczny, zajmujący się eksperymentalnymi performansami sytuacycjnymi. Był również dyrektorem Experimental Art Foundation w Adelaide w Australii (1992- 1998), oraz dyrektorem artystycznym Sydney Biennale w 2002 roku. Ostatnie projekty kuratorskie Graysona to, m.in.: Secret Service (Hayward Gallery, Londyn) oraz Polytechnic (Raven Row, Londyn).

P+K po godzinach: Doktryna szoku

Klub Krytyki Politycznej w Toruniu zaprasza na pokaz filmu „Doktryna szoku”.
Film ten otwiera cykl pokazów Kina Zaangażowanego w P+K
Prelekcję przed filmem wygłosi dr Ewa Bińczyk (IF UMK)
04.11.2010 r. godz. 19.00

Wstęp wolny!

Doktryna szoku (The Shock Doctrine)
Reżyseria: Michael Winterbottom, Mat Whitecross
Czas: 90 min.
Kraj: Wielka Brytania
Rok: 2009
Polski dystrybutor: Hagi Film

"To była ważna książka. Nawet bardzo ważna. Dwa lata temu Naomi Klein stała się globalnym bestsellerem, który obudził miliony uśpionych umysłów i przeorał sporą grupę zatwardziałych neoliberalnych mózgów. Sam Alain Greenspan – wtedy jeszcze globalny autorytet rynków finansowych–odbył z Klein poważną debatę, a Jeffrey Sachs – współautor głośnych terapii szokowych w Boliwii, Polsce i Rosji  –  w dużym stopniu przyznał Naomi Klein rację. Ale książka - choćby się nie wiem jak dobrze sprzedała (a Doktryna Szoku sprzedała się wspaniale) i choćby miała nie wiadomo ile recenzji, omówień, odniesień we wszelkich możliwych mediach – jest jednak tylko książką, czyli elitarnym, jeśli nie niszowym, kanałem komunikacji. Nawet najlepsza i najważniejsza książka dociera tylko do tych, którzy kultywują czytanie, a ich jest może dwa procent.

Filmowa Doktryna szoku, która właśnie wchodzi na ekrany, jest więc wydarzeniem również i w tym sensie, że może dotrzeć do przynajmniej dziesięciokrotnie większej grupy odbiorców. Mam nadzieję, że dotrze. Bo jest to film niezwykły".
Jacek Żakowski, „Film”


Naomi Klein - ur. 1970, kanadyjska dziennikarka, publicystka i działaczka społeczna. Jedna z najważniejszych postaci światowego ruchu alterglobalizacyjnego. Sławę przyniosła jej opublikowana w 2000 roku książka No Logo (wyd. pol. 2004), będąca ostrym pamfletem wymierzonym w wielkie międzynarodowe korporacje. W 2004 roku jej reportaż z wojny w Iraku przygotowany dla „Harper’s Magazine” otrzymał nagrodę Jamesa Aronsona przyznawaną dziennikarzom zaangażowanym w walkę o sprawiedliwość społeczną. Współpracuje m.in. z „The Nation” oraz „The Guardian”. W 2008 roku ukazała się jej książka Doktryna szoku.

dr Ewa Bińczyk - adiunkt na Wydziale Humanistycznym UMK w Toruniu, zastępca dyrektora Instytutu Filozofii do spraw Dydaktyki. Autorka książek „Socjologia wiedzy w Biblii” oraz „Obraz, który nas zniewala. Współczesne ujęcia języka wobec esencjalizmu i problemu referencji”. Stypendystka Fundacji na rzecz Nauki Polskiej (2005 r.) oraz Fundacji Fulbrighta (2006–07). Laureatka stypendium Polityki „Zostańcie z nami”(2010 r.).