5 grudnia - 12 grudnia - P+k i Subiektywna Mapa Torunia
Rezydencja artystyczna jednego z najzdolniejszych artystów mołdawskich.
- Interwencja w przestrzeni publicznej - "Skondensowana duma", 9 grudnia (okolice CSW);
- Wykład mołdawskiego krytyka i artysty Teodora Ajdera, prezentacja prac Ghenadie Popescu, dyskusja i gotowanie tradycyjnej mamałygi - 12 grudnia, od godz. 14.30;
Ghenadie Popescu to złoty środek Besarabskiej sztuki współczesnej. Z jednej strony, jego prace (malarstwo, artbooki, instalacje, interwencje w przestrzeni publicznej, ostatnio dużo używa mąki kukurydzianej) są eksponowane na najważniejszych wystawach instytucjonalnych i eksponowane na festiwalach sztuki, z drugiej strony - w ramach swojej działalności nosi mamałygę (o 2 metrach średnicy) w kierunku granicy, ciągnąc ją za sobą od człowieka do człowieka, od domu do domu, od wioski do wioski, od miasta do miasta, przynosząc sztukę ludziom. Z jednej strony jest człowiekiem ciepłym jak świeża mamałyga, z drugiej strony - jego prace noszą w sobie wyraźną deklarację polityczną, są wywrotowe, budząc zainteresowanie mołdawskich mediów. Popescu jest gościem wielu progamów rezydencyjnych dla artystów wizualnych w Europie, wciąż nie mając adresu stałego zamieszkania.
Kiedy odwiedziłem warsztat obok muzeum etnograficznego, gdzie również mieszka tymczasowo, widziałem, oprócz dziesiątek rzeźb z mamałygi, nad stołem na półce trzy stare dziecięce sandałki, trzy znalezione obiekty. Kiedyś były one zielone, ale czas pomalował je w kolorze tlenku brązu. Przeszedł mnie dreszczyk emocji kiedy je ujrzałem. Zaledwie kilka miesięcy wcześniej byłem w obozie koncentracyjnym w Auschwitz i widziałem tam góry butów. Ghenadie powiedział, że nie sądzi, aby jego sandałki miały coś wspólnego z tym miejscem, ale mają one bardzo silny wpływ na widzów i taką zaletę, że cały czas generują nowe interpretacje. Ghena mówi, że odkrył ich tajemnicę> w jednym sandałku kryje się pępek świata. Ghena otworzył szklane drzwiczki, za którymi stały i pokazał mi podeszwę środkowego sandałka. I rzeczywiście zobaczyłem pępek świata prawdziwy tuż przed moim nosem, nie większy od dwugroszowej monety... Mógłbym go nawet dotknąć ręką ... (Teodor Ajder)
Projekt realizowany w ramach programu PK i Subiektywnej Mapy Torunia, nie odbyłby się bez wsparcia Fundacji UTU.
WYDARZENIE POD HONOROWYM PATRONATEM AMBASADORA MOŁDAWII W RP, PANA IURIE BODRUGA
www.polonia.mfa.md
BIO:
Teodor Ajder - rocznik 1978, urodzony w Kiszyniowie (Mołdawia). Jest dziennikarzem, psychologiem, doktorem nauk medialnych Państwowego Uniwersytetu w Jokohamie, pisarzem, krytykiem sztuki i kuratorem wystaw artystycznych. Jego teksty dotyczą sztuki zaangażowanej, przemocy, terapii przez sztukę i posthumanizmu.
Ghenadie Popescu - rocznik 1971, urodzony w Floresti (Mołdawia). Jest jednym z najbardziej uznanych artystów mołdawskich, nagradzany licznymi nagrodami. Tworzy obiekty, działania w przestrzeni publicznej, dokumenty i prace wideo. Jego zainteresowania oscylują wokół politycznych i ekonomicznych aspektów sfery życia publicznego, emigracji i pracy, jak także niezwykłego charakteru przedmiotów codziennych, które ożywia i zwierząt z których wizerunkami eksperymentuje.
Fizjologia smaku jest programem rezydencyjnym dla „kucharzy skłonnych do eksperymentu” i poszerzania swojej wiedzy o inne dziedziny, bądź też artystów i innych osób, których zainteresowania obejmują tematykę kulinarną (kuratorzy, politycy, entuzjaści). Zgodnie z założeniami P+K przedsięwzięcie podejmuje dialog z ‘egzotycznymi’, artystycznymi i humanistycznymi aspektami gotowania, propaguje otwartą przestrzeń P+K (open space) oraz zachęca do swobody ekspresji w najbardziej elementarnych warstwach życia. Kurator: Krzysztof Gutfrański
Rezydencja artystyczna jednego z najzdolniejszych artystów mołdawskich.
- Interwencja w przestrzeni publicznej - "Skondensowana duma", 9 grudnia (okolice CSW);
- Wykład mołdawskiego krytyka i artysty Teodora Ajdera, prezentacja prac Ghenadie Popescu, dyskusja i gotowanie tradycyjnej mamałygi - 12 grudnia, od godz. 14.30;
Ghenadie Popescu to złoty środek Besarabskiej sztuki współczesnej. Z jednej strony, jego prace (malarstwo, artbooki, instalacje, interwencje w przestrzeni publicznej, ostatnio dużo używa mąki kukurydzianej) są eksponowane na najważniejszych wystawach instytucjonalnych i eksponowane na festiwalach sztuki, z drugiej strony - w ramach swojej działalności nosi mamałygę (o 2 metrach średnicy) w kierunku granicy, ciągnąc ją za sobą od człowieka do człowieka, od domu do domu, od wioski do wioski, od miasta do miasta, przynosząc sztukę ludziom. Z jednej strony jest człowiekiem ciepłym jak świeża mamałyga, z drugiej strony - jego prace noszą w sobie wyraźną deklarację polityczną, są wywrotowe, budząc zainteresowanie mołdawskich mediów. Popescu jest gościem wielu progamów rezydencyjnych dla artystów wizualnych w Europie, wciąż nie mając adresu stałego zamieszkania.
Kiedy odwiedziłem warsztat obok muzeum etnograficznego, gdzie również mieszka tymczasowo, widziałem, oprócz dziesiątek rzeźb z mamałygi, nad stołem na półce trzy stare dziecięce sandałki, trzy znalezione obiekty. Kiedyś były one zielone, ale czas pomalował je w kolorze tlenku brązu. Przeszedł mnie dreszczyk emocji kiedy je ujrzałem. Zaledwie kilka miesięcy wcześniej byłem w obozie koncentracyjnym w Auschwitz i widziałem tam góry butów. Ghenadie powiedział, że nie sądzi, aby jego sandałki miały coś wspólnego z tym miejscem, ale mają one bardzo silny wpływ na widzów i taką zaletę, że cały czas generują nowe interpretacje. Ghena mówi, że odkrył ich tajemnicę> w jednym sandałku kryje się pępek świata. Ghena otworzył szklane drzwiczki, za którymi stały i pokazał mi podeszwę środkowego sandałka. I rzeczywiście zobaczyłem pępek świata prawdziwy tuż przed moim nosem, nie większy od dwugroszowej monety... Mógłbym go nawet dotknąć ręką ... (Teodor Ajder)
Projekt realizowany w ramach programu PK i Subiektywnej Mapy Torunia, nie odbyłby się bez wsparcia Fundacji UTU.
WYDARZENIE POD HONOROWYM PATRONATEM AMBASADORA MOŁDAWII W RP, PANA IURIE BODRUGA
www.polonia.mfa.md
BIO:
Teodor Ajder - rocznik 1978, urodzony w Kiszyniowie (Mołdawia). Jest dziennikarzem, psychologiem, doktorem nauk medialnych Państwowego Uniwersytetu w Jokohamie, pisarzem, krytykiem sztuki i kuratorem wystaw artystycznych. Jego teksty dotyczą sztuki zaangażowanej, przemocy, terapii przez sztukę i posthumanizmu.
Ghenadie Popescu - rocznik 1971, urodzony w Floresti (Mołdawia). Jest jednym z najbardziej uznanych artystów mołdawskich, nagradzany licznymi nagrodami. Tworzy obiekty, działania w przestrzeni publicznej, dokumenty i prace wideo. Jego zainteresowania oscylują wokół politycznych i ekonomicznych aspektów sfery życia publicznego, emigracji i pracy, jak także niezwykłego charakteru przedmiotów codziennych, które ożywia i zwierząt z których wizerunkami eksperymentuje.
Fizjologia smaku jest programem rezydencyjnym dla „kucharzy skłonnych do eksperymentu” i poszerzania swojej wiedzy o inne dziedziny, bądź też artystów i innych osób, których zainteresowania obejmują tematykę kulinarną (kuratorzy, politycy, entuzjaści). Zgodnie z założeniami P+K przedsięwzięcie podejmuje dialog z ‘egzotycznymi’, artystycznymi i humanistycznymi aspektami gotowania, propaguje otwartą przestrzeń P+K (open space) oraz zachęca do swobody ekspresji w najbardziej elementarnych warstwach życia. Kurator: Krzysztof Gutfrański
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz