wtorek, 19 lipca 2011

FIZJOLOGIA SMAKU: Genetycznie modyfikowane organizmy (GMO)

FIZJOLOGIA SMAKU: Genetycznie modyfikowane organizmy (GMO) i żywność transgeniczna - obietnice i fakty

piątek, 22 lipca, godz. 18:00

W ostatnich latach coraz szerzej w świecie promuje się w rolnictwie (w tym, w hodowli zwierzęcej) i przetwórstwie żywności organizmy transgeniczne, tj. genetycznie zmodyfikowane (ang. genetically modified organisms – GMO). W wykładzie zanalizowane zostaną potencjalne i faktyczne korzyści i zagrożenia związane współcześnie z GMO i żywnością transgeniczną.

Przedstawione zostaną wyniki badań naukowych, publikowane m. in. w Science, Nature i innych wiodących czasopismach naukowych. Analiza ta posłuży dostarczeniu przesłanek do odpowiedzi na pytania:

Czy nowa żywność, jaką stanowi żywność genetycznie zmodyfikowana, a szerzej, czy uwalnianie GMO do środowiska, głównie w postaci upraw i żywności transgenicznej spełnia warunki bezpieczeństwa zdrowotnego i ekologicznego oraz sprzyja stwarzaniu długotrwałych korzystnych warunków ekonomiczno-społecznych bytu większości rodzin rolników kraju?
Jaka żywność winna stanowić podstawę dla zdrowia?

Wykład poprowadzi Jacek J. Nowak



dr Jacek J. Nowak, profesor kontraktowy Szkoły Wyższej im. B. Jańskiego w Warszawie, przewodniczący Stowarzyszenia na rzecz Ekologicznego i Rolniczego Postępu (SERP)

Specjalista zastosowań metod matematyczno-statystycznyc​h oraz symulacyjnych gier decyzyjnych w ekonomii i zarządzaniu. Specjalizuje się równolegle w podstawach zrównoważonego rozwoju (ekorozwoju) i zarządzania ekologicznego, w szczególności w zagadnieniach bezpieczeństwa żywieniowego. Opracował m. in. test statystyczny stabilności jednorównaniowych modeli ekonometrycznych, metodę budowy zdynamizowanych modeli ekonometrycznych w warunkach zmian strukturalnych oraz prognozowania w takich warunkach, a także paręnaście symulacyjnych gier kierowniczych. Rozwinął metodę Edwardsa-Kozieleckiego wielokryterialnego podejmowania decyzji w warunkach pewności. 39 lat pracy naukowej i dydaktycznej w uczelniach wyższych, m. in. w Akademii Ekonomicznej w Krakowie i Uniwersytecie Warszawskim, a także 9 lat praktyki w zarządzaniu różnymi organizacjami (organizator oraz prezes zarządu i dyrektor dwóch spółek dużych spółdzielni, współorganizator Wyższej Szkoły Zarządzania i Przedsiębiorczości im. B. Jańskiego i członek pierwszego jej Zarządu (funkcje zastępcy rektora i dziekana), a także członek-założyciel i przewodniczący stowarzyszenia proekologicznego).

wtorek, 28 czerwca 2011

Orient Potockiego. Dźwiękopis

Pokój z kuchnią, 2 lipca, godz. 21:00!

Ideą projektu było dokonanie dźwiękowo-muzycznej interpretacji dzieł Jana Potockiego (Rękopis znaleziony w Saragossie i Podróż do Cesarstwa Marokańskiego). Przybliżenie sylwetki i propagowanie twórczości jednego z najwybitniejszych literatów i podróżników europejskiego oświecenia. Przekład intersemiotyczny utworów literackich Potockiego na język innych mediów artystycznych (muzyka, sound art, poezja dźwiękowa). Album ten mieści się w nurcie „głębokiego nasłuchiwania” i rekonstrukcji sonosfery dzieł literackich oraz dzienników podróży (Por. D. Toop, Ocean of Sound; D. Valesco Island Landscape „Following in Humboldt's Footsteps through the Acoustic Spaces of the Tropice”).

"Orient Potockiego. Dźwiękopis" ma charakter artystyczno-edukacyjny, będąc próbą antropologicznej rekonstrukcji sposobu doświadczania rzeczywistości Orientu utrwalonej w dziełach osiemnastowiecznego Europejczyka, czyniąc zarazem ów świat materią artystycznej ekspresji współczesnego twórcy żyjącego w multikulturowym świecie globalizacji. Projekt ma na celu przybliżenie życia i twórczości wybitnego literata, podróżnika, etnografa i archeologa, który swą erudycję oraz doświadczenia podróżnicze przekładał na twórczość literacką, stosując w warstwie opisowej swych dzieł liczne deskrypcje krajobrazu dźwiękowego, które dla mnie stały się przedmiotem inspiracji, twórczej reinterpretacji oraz intersemiotycznego przekładu na język muzyki i sztuki dźwięku. Integralną częścią projektu jest także twórcza współpraca artystów z różnych krajów reprezentujących różne dziedziny sztuki i refleksji antropologicznej. Projekt ten jest także okazją i pretekstem do wzbogacenia wiedzy i umiejętności oraz poszerzenia horyzontów twórczych.

"Orient Potockiego" Projekt tworzą: Dariusz Wojtaś, Dariusz Brzostek, Rafał Kołacki, Krystian Wieczyński, Radosław Garncarek, Paweł Bohuszewicz, Robert Zalewski.

Wstęp wolny!



czwartek, 16 czerwca 2011

FILASTINE | Piętnastka - AUGENMUSIK

piątek, 24 czerwca, godz. 21.00, P+k

Grey Filastine jest muzykiem i producentem rezydującym w Barcelonie. Jednak częściej można go spotkać w drodze wraz z jego nomadycznym studio: badającego transowe rytmy w Maroku, nagrywającego ulicznych raperów w Indonezji, zbierającego uliczne hałasy i komponującego z nich wieloetniczne wyraziste brzmienia oparte na mocnym basie. Jest to dźwięk, który zderza najgęstsze częstotliwości dubstepu z synkopowanymi tajnikami beatu, instrumenty akustyczne łączy z językami z najróżniejszych stron świata.


Najbardziej znany z żywiołowych performance, Filastine uruchamia rytmy zsynchronizowane z wideo poprzez naręcza elektroniki i zelektryfikowany wózek z supermarketu, w znakomity sposób łącząc je z perkusjonaliami. Od hip hopowego koncertu na Borneo i piłkarskiego stadionu w Kasablance, przez montowane w samochodach partyzanckie soundsystemy, do tratwy ze śmieci na której spływał po Missisipi, Filastine gra w każdej możliwej do wyobrażenia lokalizacji, włączając w to uznane festiwale, jak Sonar [ES], Transmediale [DE], Shambhala [CA], czy Sydney Fest [AU]. Podczas występów często towarzyszą mu gościnnie, skrzypaczka Amélie Bouard oraz wokalistka Nova Ruth Setyaningtyas.




Filastine niedawno wydał swój drugi album Dirty Bomb (2009), odważną mieszaninę dźwięków nagrywaną w 16 miastach z 15 współpracownikami. „Wspaniałe i delikatne... hybrydy tak ulotne, wymykające się klasyfikacjom” - jak pisze Pitchfork. „Prototyp dla zglobalizowanej muzyki miejskiej” - Prefix Mag. Jak sama muzyka, dystrybucja albumu została pomyślana w podobny sposób i zdecentralizowana, gdyż wydały go równocześnie cztery regionalne labele: Jarring Effects (Francja/EU), Romz (Japonia), Soot (Ameryka/UK), Uber Lingua (Oceania). Hit Dirty Bomb z setkami koncertów, trzema materiałami wideo, i niezliczoną ilością audycji radiowych, trafił na czwarte miejsce francuskiego Feraliste i siódme CMJ's RPM w Ameryce Północnej.

Filastine zadebiutował w 2006 roku albumem Burn It w butiku wydawniczym Soot, prowadzonym przez DJ Rupture. Przed elektroniką, Filastine tworzył Infernal Noise Brigade, „maszerujący” zespół uformowany na czas „bitwy w Seattle”, który stał się ścieżką dźwiękową dekady protestów alterglobalistycznych. Pomysłem Infernal Noise Brigade było przywrócić muzykę jako narzędzie protestu dla politycznych ruchów na ulicach wielkich miast. Obecnie Filastine wykorzystuje odwrotną strategię, dystrybuując ich bezpośredniość poprzez soundsystem.

2010 rok rozpoczął dźwiękową interwencją na kopenhaskim Szczycie Klimatycznym remiksami Extra Dirty Bomb i nowym setem dj'skim We Are Experiencing Turbulence.

Spodziewaj się, że spotkasz go wszędzie drącego na strzępy muzyczne instrukcje, zmieniającego położenie granic i przekształcającego hałas w piękno.

czwartek, 5 maja 2011

AUGENMUSIK: Daniel Higgs (USA)

14 maja, godz. 20:00

Daniel Arcus Incus Ululat Higgs jest muzykiem i artystą z Baltimore w stanie Maryland USA. Jego twórczość obejmuje trzydzieści lat aktywnej pracy, w tym wydawnictwa płytowe, tomiki poezji i zbiory rysunków; jednak najważniejsze jest to, że jako artysta wymyka się on całkowicie klasyfikacji. Często słyszy się, że prawdziwe dzieło sztuki powinno mówić samo za siebie: w przypadku twórczości Daniela Higgsa maksyma ta staje się prawdziwsza niż kiedykolwiek. Śmiało można powiedzieć, że jego sztuka pochodzi z Kosmosu, a tego rodzaju spotkanie – wbrew katastroficznym przekazom kina SF – przynosi zwykle szczęście mieszkańcom Ziemi.

Higgs jest znany przede wszystkim jako główny autor tekstów i lider zespołu Lungfish. Zespół należał bezsprzecznie do najważniejszych formacji amerykańskiej sceny niezależnej lat 90 – tych. Ich mistyczny, mantrowy rock zdobył sobie wielu fanów także w Polsce. Grupa bez public relations, fanfar, manifestów i metanarracji była w stanie przywiązać do siebie kilkadziesiąt tysięcy fanów - został zapisany jako jeden z ostatnich zespołów America's true folk, a Higgs'a namaszczono jako patrona czystości artystycznej.

W ostatnich latach Higgs wydał kilka solowych ścieżek, w których odchodzi od niektórych wątków wypracowanych wspólnie z Lungfish. Na płycie Atomic Yggdrasil Tarot, Higgs snuje misterne struktury z medytacyjnych, niekiedy pociętych dronów przy użyciu elektrycznych i akustycznych gitar, pianina, banjo i drumli, nagranych w pełni analogowo. Łączy on  muzykę z seriami obrazów, które przywodzą na myśl ikonografię religijną przetransformowaną przez twórczość Joana Miró. Związek między obrazem a dźwiękiem przypomina zależności pomiędzy kartami Tarota. Yggdrasil jest Drzewem Życia z Nordyckich mitów, które spina całość kosmologii. Drzewo jest jednocześnie chrześcijańskim łącznikiem między niebem a ziemią...

piątek, 29 kwietnia 2011

Fizjologia smaku: Myśleć jak ser. W stronę ekologicznego postrzegania odtwarzania wiedzy we współczesnym rzemiośle serowarskim


czwartek, 5 maja, godz. 19.30, P+K


Wykład poprowadzi profesor antropologii School of Oriental and African Studies University of London - Harry West.

Harry West, Profesor antropologii School of Oriental and African Studies University of London, kierownik Food Studies Center SOAS. W latach 1991 i 2005, profesor West prowadził badania głównie w północnej części Mozambiku w dystrykcie Mueda. W ramach tego projektu, studiował w jaki sposób różne grupy społeczne, doświadczyły i poradziły sobie z przemocą w trakcie i po wojnie niepodległość. Obecnie prof. West interesuje się antropologią jedzenia. Jego prace, finansowane przez British Academy, skupiają się na rzemiośle serowarskim, dyskursie dotyczącym „ terroir”, globalnych rynkach i „dziedzictwie żywieniowym”. W szczególności interesuje go w jaki sposób serowarzy zachowali lub zmodyfikowali metody wyrobu serów i w jaki sposób prezentują tradycje swego rzemiosła oraz produkty nowym i starym konsumentom. W SOAS prowadzi seminaria magisterskie z antropologii jedzenia. Jest członkiem rady Oxford Symposium on Food & Cookery Trust, oraz członkiem komitetu organizującego Letnią Szkołę Historii i Kultury Jedzenia w Tours (Europejski Instytut Historii i Kultury Jedzenia/ Uniwersytet François-Rabelais Tours). Jest autorem książek: Kupilikula. Governance and the Invisible Realm in Mozambique. Chicago: The University of Chicago Press, 2005;Ethnographic Sorcery. The University of Chicago Press, 2007 

Wykład w j. angielskim z polskim tłumaczeniem
Wykład organizuje: Centrum Badań nad Historią i Kulturą Wyżywienia (Stacja naukowa PTH), Katedra Etnologii i Antropologii Kulturowej UMK w Toruniu i CSW.

środa, 27 kwietnia 2011

Zwierzęta w sztuce współczesnej a problem wolności wypowiedzi artystycznej


ZAPRASZAMY NA WYKŁAD DOROTY ŁAGODZKIEJ W RAMACH TYGODNIA WEGANIZMU W TORUNIU!
środa, 4 maja, godz. 18.00, P+K
Wykład będzie krytyczną analizą relacji artystów ze zwierzętami w sztuce współczesnej w kontekście etyki antygatunkowizmu, ze wskazaniem na sytuacje konfliktu wartości artystycznych i etycznych. Omówione zostaną wybrane praktyki artystyczne, poprzez które w sztukę zostają uwikłane zwierzęta, stając się materiałem sztuki, jej współuczestnikami lub twórcami.

Dorota Łagodzka - historyczka i krytyczka sztuki, początkująca kuratorka, współredaktorka "Artmixa". Pisze doktorat o zwierzętach w sztuce współczesnej, prowadzi blog "Nie-zła sztuka",


Tomek Rogaliński, "Mały", wystawa "ZWIERZenia. Czułość istnienia", Galeria Wozownia, styczeń/luty 2011, fot. Łukasz Żywulski

poniedziałek, 11 kwietnia 2011

AUGENMUSIK: PAWLACZ PERSKI

16 kwietnia, 18:00!

Netlabel Pawlacz Perski Tapes oraz Fundacja smacznego! zapraszają na festyn literacko-muzyczny będący ujawnieniem pewnej nie-sceny. Zarówno fundacja jaki i netlabel stawiają sobie za cel odkrywanie przydrożnych rowów toruńskiej i okołotoruńskiej kultury współczesnej. Impreza jest zwieńczeniem pierwszego etapu tych poszukiwań. Tego kwietniowego wieczoru przedstawiciele różnych dziedzin życia kulturalnego dadzą nieskrępowany upust swoim długo tłumionym popędom. Będzie można usłyszeć zawodzenia ludzkie i mechaniczne oraz inkantacje liryczno-uliczne. Ponadto zobaczycie dzieła zrodzone w chorych umysłach miejscowych wizjonerów i posmakujecie prastarych przysmaków regionalnej kuchni.


Wystąpią Rymika Myślicka, Świstak Rogalski, Tomasz Dalasiński, Damian Bus, Mariusz Szybko, The Arouser, Kolektyw Poszmeg, Grupa Przestępcza Jesień, Porcje Rosołowe (Fischerle, Owczy Pęd), Adam Ruszkowski (Grupa Wszystko), Jakub Karwowski oraz gość specjalny - Koło Gospodyń Wiejskich.





Kawa z pieprzem: Wagina

środa, 30 marca, godz. 18.00 i
środa, 13 kwietnia, godz. 18:00!

Kolejne spotkania w ramach cyklu KAWA Z PIEPRZEM poświęcone będą przedstawieniu waginy w sztuce współczesnej. Jak pisze Catherine Blackledge, autorka książki Wagina. Kobieca seksualność w historii kultury, to (...) Siedlisko rozkoszy, „miejsce poczęcia”, droga, którą przechodzimy na świat – a zarazem organ, o którym wiemy tak niewiele, mniej niż o innych częściach ciała ludzkiego. Dlaczego tak się dzieje? (...) Waginie przypisywano niegdyś moc magiczną: jej obnażenie miało poprawić urodzaj i odpędzić zło; potem uznano ją za narzędzie szatana, wreszcie za bierne naczynie, w którym dojrzewa nowe życie. Podejście do kobiecej seksualności uległo zatem diametralnym zmianom, a długo pokutujące przesądy sprawiły, że pewne aspekty funkcjonowania żeńskich narządów płciowych nadal pozostają niewyjaśnione.

Zapraszamy!

Ewa Świdzińska, Pieprzniczka

wtorek, 29 marca 2011

Nowe Mapy Czasu

4-9.04.2011, CSW 'Znaki Czasu' - P+K, Toruń

projekt rezydencyjny / warsztaty - John Grzinich


Nowe Mapy Czasu w Toruniu mają na celu eksplorację miasta jako środka niewykorzystanych możliwości. Poprzez wizualne i dźwiękowe poszukiwania łączą w sobie przestrzenie, struktury i terytoria - tworząc w ten sposób wycinek z półfikcyjnej geografii miasta i nowe pole gry. Projekt polega na spędzeniu kilkunastu godzin w przeciągu tygodnia w przestrzeni Torunia i jego okolic, jego uczestnicy (studenci, lokalni artyści, entuzjaści) mapując rozmaite miejsca i lokacje (parki, place, dachy budynków, przestrzenie poindustrialne, etc.) poprzez wydobywanie z nich dźwięku za pomocą prostych objektów (szklanych słoików, pokrywek, drutów, objektów zalezionych, itd...) stworzą swego rodzaju audiowizualny dziennik, który zostanie zaprezentowany podczas finału warsztatów. Tydzień rozpocznie się od kilku podróży po mieście i spacerów w ciągu dnia (pon-wt), które rozwinięte zostaną przez warsztaty, dyskusje i miejskie interwencje w drugiej części tygodnia w porach popołudniowych (śr-pt), podsumowanie nastąpi w sobotę, 9.04, o godz. 19.00 (wstęp wolny dla wszystkich zainteresowanych - projekcja otwarta).

Prowadzący: John Grzinich
Kurator projektu: Krzysztof Gutfrański

Zapisy dla potwierdzenia udziału i logistyki - warsztaty otwarte, ilość miejsc ograniczona (pokojzkuchnia@gmail.com / recepcja CSW)

Przykłady tego na czym polegały wcześniejsze edycje warsztatów Nowe Mapy Czasu w innych stronach świata, można zobaczyć na:
http://maaheli.ee/main/archives/975

ZAPRASZAMY!


Godziny i harmonogram:

- Poniedziałek - Wtorek, 4-5 kwietnia: PRZEWODNICY - różne godziny do ustalenia

Przewodnikiem po mapie może zostać każdy zainteresowany dysponujący czasem w ciągu dnia, mogą to być późniejsi uczestnicy warsztatów, ale też wolontariusze, którzy mają do odkrycia jakieś szczególne miejsce w Toruniu - zainteresowani spacerami, eksploracją miasta, akustyką, psychogeografią, itd. Przewodnik może dołączyć na 1 godzinę lub całe popołudnie, zależnie jakim dysponuje czasem. Różni przewodnicy mogą ustawić plan dla artysty w różnych godzinach dnia. Przewodnicy wyznaczą miejsca, w których rozgrywały będą się częściowo warsztaty.

- Środa - Piątek, 6-8 kwietnia: WARSZTATY WIECZORNE - dni robocze - proponowane godziny 17-20

Warsztaty wieczorne - otwarte sesje warsztatów, około 3 godzin dziennie. Część będzie polegała na eksploracji wybranych miejsc zaproponowanych przez przewodników - serii ćwiczeń i działań polegających na 'udźwiękowieniu' danego miejsca; część zaś na analizie materiału nagranego na poszczególnych lokacjach, dyskusji i propozycji edycji audiowizualnej - analizie narracji, wątków miejskiej geografii i zawartej w niej fikcji. Opinia i dyskusje uczestników będą miały decydujący wpływ na materiał dokumentacyjny powstały na warsztatach.

- Sobota, 9 kwietnia - publiczne podsumowanie warsztatów, prezentacja filmu i dokumentacji - godz. 19.00 (wcześniejsze spotkanie grupy zostanie ustalone w trakcie warsztatów).

O projekcie:

"Nowe Mapy Czasu" to przedsięwzięcie artystyczne i warsztaty koncentrujące się wokół mapowania przestrzeni (mentalnej, architektonicznej i naturalnej) przy użyciu dźwięku jako znaczenia wyrażającego konkretne działanie w danej przestrzeni. Proces ten wykorzystuje podstawowe zrozumienie faktu mówiącego o tym, że działalność artystyczna może mieć charakter rytułału, w którym żyjemy na codzień dzieląc się rozmaitymi doświadczeniami. Te w istocie wewnętrzne, subiektywne doświadczenia muszą być tutaj zrozumiane nie tylko jako fakt intelektualny, ale również poprzez znaczenie wspólnego działania i powstających stąd wartości na na różnych poziomach działania: osobistego, kolaboratywnego (pomiędzy uczestnikami) czy też kontekstualnego (pomiędzy różnymi lokacjami). Nacisk położony zostaje na subjektywne doświadczenie jako efekt bezpośredniego doświadczenia interwencji w przestrzeni publicznej (z dala od zapośredniczonych form słuchania poprzez 'muzyczne' czy 'rozrywkowe' formy dźwięku proponowanych przez media masowe). Znaczenie dźwięku rozszerza się tu o zagadnienie mapy, przestrzeni i relacji społecznych wewnątrz naszego własnego procesu myślowego. W celu udoskonalenia tych 'kognitywnych' map wprowadzone zostaną ograniczenia w rodzaju konkretnych działań, materiałów, określonego czasu oraz fizycznych parametrów poszczególnych przestrzeni. Te swoiste ograniczenia są granicami w ramach których rozgrywały będą się poszczególne części warsztatów.

Bio:
John Grzinich od ponad piętnastu lat zajmuję się badaniem rozmaitych aspektów przetwarzania i percepcji dźwięku: poprzez nagrania terenowe, rzeźby kinetyczne, kompozycję elektroakustyczną, performance, warsztaty i ćwiczenia 'głębokiego' słuchania. Obecnie mieszka i pracuje w Estonii, jest tam współzałożycielem i koordynatorem programu MoKS - niezaleznego miejsca rezydencyjnego typu artist-run. Publikował swoje nagrania w międzynarodowych wydawnictwach, jak np: SIRR, Cloudmirror, Staalplaat, Erewhon, Intransitive, Cut, Elevator Bath, CMR, Orogenetics, Pale Disc, i in. Dokumentacje i przykłady jego działań można znaleźć na: http://maaheli.ee/

środa, 23 marca 2011

HYBRYDOWE NOTACJE

Elizabeth Sikiaridi & Frans Vogelaar, Hybrid Space Lab
* 31 marca i 1 kwietnia > otwarte wykłady o związkach architektury, urbanistyki i muzyki współczesnej
* od 31 marca do 3 kwietnia > zamknięte warsztaty dla specjalistów
* od 5 kwietnia > prezentacja efektów badań nad przestrzenią miasta Torunia

kuratorzy: Daniel Muzyczuk, Agnieszka Pindera



31 marca, czwartek
Pokój z kuchnią, godzina 18.00
PRZESTRZEŃ HYBRYDOWA


Elizabeth Sikiaridi & Frans Vogelaar przybliżą zagadnienie hybrydyzacji między innymi jako właściwości przestrzeni miejskich. Obecnie mamy do czynienia z hybrydowymi miastami, hybrydowymi samochodami, hybrydowymi przedsiębiorstwami, hybrydowymi tworzywami sztucznymi, hybrydowymi roślinami....
Ten trend odzwierciedla przejście od myślenia w oparciu o jasno określone kategorie i traktowania poszczególnych dyscyplin oddzielnie ku elastycznemu podejściu opartemu na łączeniu i poszukiwaniu sieci powiązań.

1 kwietnia, piątek
Pokój z kuchnią, godzina 18.00
MORFOLOGIA XENAKISA

Elizabeth Sikiaridi & Frans Vogelaar zapytani o prekursorów hybrydowych projektów podają zawsze dwa nazwiska: Buckminstera Fullera i Iannisa Xenakisa. W ramach wykładu przybliżą sylwetkę tego drugiego, zmarłego dekadę temu greckiego kompozytora muzyki współczesnej, teoretyka i architekta. Xenakis większość swojego życia spędził we Francji, studiując kompozycję u A. Honeggera, D. Milhauda i O. Messiaena i współpracując z architektem Le Corbusierem. Łączył proces komponowania z modelowaniem matematycznym, procesami stochastycznymi i teorią gier. Miał również duży wpływ na rozwój muzyki elektronicznej.


HYBRYDOWE NOTACJE

Elizabeth Sikiaridi & Frans Vogelaar opowiedzą też o prowadzonych w Toruniu interdyscyplinarnych warsztatach.

31 marca – 3 kwietnia
Pokój z kuchnią
HYBRYDOWE NOTACJE
zamknięte warsztaty dla specjalistów
prezentacja efektów badań od 5 kwietnia

Tematyka warsztatów ogniskuje się wokół notacji przestrzeni hybrydowej z udziałem designerów, architektów, urbanistów, architektów krajobrazu, projektantów przestrzeni, muzyków, informatyków i artystów multimedialnych. Uczestnicy warsztatów podejmą badania złożoności miejskich środowisk poprzez interdyscyplinarne działania i dzielenie się wiedzą.

Przedmiotem badań będzie kilka wybranych lokalizacji w obrębie miasta Torunia. Miejsca te zostaną poddane analizie biorącej pod uwagę wiele zagadnień, takich jak: przestrzeń fizyczna, architektoniczna i historyczna, wymiar społecznej użyteczności danego miejsca, sieci komunikacji medialnej, zmienność przestrzeni akustycznej, itd. Te różnorodne wymiary przestrzenne nie będą badane rozłącznie lecz we wzajemnym przenikaniu się i fuzjach, czyli w stanie hybrydycznym.

Wyniki interdyscyplinarnego artystycznego dociekania zostaną w formie instalacji przestrzennej zaprezentowane w Pokoju z kuchnią w Centrum Sztuki Współczesnej Znaki Czasu w Toruniu.


Elizabeth Sikiaridi & Frans Vogelaar pracują wspólnie pod szyldem Hybrid Space Lab, które zajmuje się działalnością projektową nastawioną na metodologię R&D (ang. Research and Development – prace badawczo-rozwojowe) koncentrującą się na hybrydowych polach, powstających w wyniku połączenia i fuzji środowisk, obiektów i usług w informacyjno-komunikacyjnej erze. Zakres ich projektów obejmuje projektowanie gier miejskich i planowanie budynków, wnętrz architektonicznych, tworzenie wzorów przemysłowych i ubioru.

Hybrid Space Lab jest interdyscyplinarnym środowiskiem o innowacyjnym i zintegrowanym podejściu do kwestii gospodarki przestrzennej. Skupia się na fuzji środowisk cyfrowych i analogowych, na osadzaniu sieci mediów w obszarach miejskich przestrzeni architektonicznych, społecznych i kulturalnych. Jest jednocześnie laboratorium i siecią, w której architekci, urbaniści, osoby odpowiedzialne za planowanie środowiska i krajobrazu, designerzy i informatycy współpracują przy tworzeniu projektów na styku przestrzeni analogowych i cyfrowych, urbanistycznych, architektonicznych, designerskich i multimedialnych.

Elizabeth Sikiaridi urodziła się w Londynie, dorastała w Atenach, studiowała w Ecole d'Architecture de Belleville w Paryżu i na Uniwersytecie Technicznym w Darmstadt. Frans urodził się w Holandii, dorastał w Zimbabwe, studiował w Design Academy w Eindhoven i na Architectural Association School of Architecture (AA) w Londynie. Oboje mają tzw. hybrydowe pochodzenie kulturowe.

Elizabeth Sikiaridi studiowała architekturę i urbanistykę. Frans Vogelaar studiował wzornictwo przemysłowe, architekturę i urbanistykę. Przed założeniem wspólnej działalności ich doświadczenie zawodowe obejmowało różne dziedziny, w tym architekturę (OMA / Rem Koolhaas, Behnisch i PA), wzornictwo przemysłowe (Studio Alchemia / Allessandro Mendini) i modę (badania trendów w Paryżu), oraz urbanistykę i urbanistykę krajobrazu, projektowanie materiałów, żywności i wystaw, architekturę wnętrz i projektowanie multimedialne.

Obydwoje mają tytuły profesorskie i aktywnie zajmują się pracą dydaktyczną. Frans Vogelaar założył w 1998 roku na Akademii Sztuki Mediów w Kolonii pierwszy Departament Przestrzeni Hybrydowych na świecie. Jego wydział został wyróżniony szeregiem międzynarodowych nagród, takich jak: f. e., YAHOO! University Design Expo 2007 i nagrodę International Design Prize 2008 w Kolonii. Jest również profesorem w CCNU w Wuhan w ramach programu „111”. Elizabeth Sikiaridi uczy projektowania architektonicznego na Wydziale Architektury Krajobrazu na Uniwersytecie Duisburg-Essen oraz University of Applied Sciences OWL.

Ich prace były prezentowane na międzynarodowych kongresach i wystawach w Austrii, Belgii, Kanadzie, Chinach, Czechach, Danii, Niemczech, Grecji, Finlandii, Francji, Włoszech, Korei, Litwie, Łotwie, Omanie, Pakistanie, Szwajcarii, Singapurze, Hiszpanii, Holandii, Turcji, Wielkiej Brytanii oraz USA.

poniedziałek, 14 marca 2011

AUGENMUSIK: MIRROR TRANCE (Francesco Cavaliere & Marcel Türkowsky)


19.03., godz. 20.00

Francesco Cavaliere & Marcel Türkowsky dzielą fascynację rolą dźwiękowego doświadczenia i dźwięku w relacjach pomiędzy różnymi kulturowymi kontekstami. Zainspirowani pracami Waltera Marchettiego, tworzą pracę na pograniczu muzyki, performance, kompozycji, tańca czy archeo-antropologii.

Mirror Trance jest rezultatem szczególnego poczucia symbiotycznej więzi, jaka towarzyszyła spotkaniu dwóch artystów. Wspólna geografia zwyczajów, sposobów patrzenia i doboru muzycznego repozytorium sprawiły, że zaczęli pracować nad wzajemnym naśladownictwem. Odnosząc się w tym do długiej tradycji teatru muzycznego, poprzez prezentację dźwiękowych scenariuszy, mentalnych krajobrazów i współuczestnictwo publiczności, artyści w niezwykły sposób uzupełniają się, bądź wręcz imitują.



ZAPRASZAMY NA TRANS LUSTRA!

Artyści pracują wspólnie, tworząc kuratorski program Whistle Minotaure! w berlińskim Grimmuseum, prezentując takich artystów i grupy, jak: Alberorovesciato, Cones, Canou, Datashock, Doro Bengala, Jonbo n'Jovi, Mollusca, Snake Figures Arkestra, Uuhuu, Wooden Veil oraz wydawnictwo Harpokrates (założone przez Türkowsky'ego), publikując wydawnictwa książkowe, muzyczne i obiekty artystyczne.

Francesco Cavaliere (ur. 1980)
Studiował muzykologię na D.A.M.S. Uniwersytecie Sztuki, Muzyki i Teatru w Bolonii, we Włoszech. Otrzymał stopień naukowy w dziedzinie etnomuzykologii w roku 2008. Jego praca koncentruje się wokół koncepcji powstawania i budowy instrumentów oraz instalacji opartych na obserwacji i reakcji na fenomen dźwięku, akustykę przedmiotów znalezionych. Przywiązanie do prostych, niemal dotykalnych dźwięków jest modyfikowane poprzez działanie w trakcie wystąpień oraz poprzez utylizację środków elektronicznych i takowych urządzeń. Artysta żyje i mieszka pomiędzy Berlinem a Bolonią.
http://www.nathiascatola.com

Marcel Türkowsky (ur. 1978) 
Artysta wizualny, performer, autor tekstów i kurator. Ukończył berliński Uniwersytet Artystyczny (UdK) na kierunku sztuki dźwięku. Jego pole zainteresowań obejmuje zagadnienia krążące wokół zagadnienia recepcji procesu i artefaktu artystycznego, tworząc poprzez pracę na tym polu przestrzeń łączącą w sobie obszary i doświadczenia graniczne z zakresu folkloru, animizmu, absurdów codzienności czy też doświadczeń transowych.
Jego muzyka, często w formie instalacji, odnosi się do wizjonerskich opowieści, czy rozmaitych wystąpień scenicznych, badając rozmaite systemy percepcji czasu. Jego podejście do konstrukcji dźwięku, muzyki bazuje na pracy z przypadkowością – jest przeważnie wyborem i subiektywnym przekonaniem do specyficznych, zebranych materiałów (znalezionych i zbudowanych obiektów/instrumentów, nagrań terenowych itd.).

WSTĘP WOLNY!

Fizjologia smaku: Kino-Kuchnia


20.03., godz. 18.00
P+K



W oczekiwaniu na wiosnę proponujemy państwu krótki przegląd najdziwniejszych filmów związanych z jedzeniem. Popularne w posługujących się „współczesną łaciną” badaniach porównawczych określenia, typu: junk food, porn food czy kung food znalazły niezwykle ciekawe realizacje w sztuce filmowej, która mimo wszędobylskiej wirtualizacji jest wciąż silnym medium, „uczącym” nas czym są zmysły. Strawa dla oka i myśli zostanie uzupełniona rozgrzewającą czaj masalą i słodkimi przekąskami.

Zapraszamy!

Jedząc Raula, reż Paul Bahtel (1981), Garlic is as good as ten mothers, reż. Les Blank (1982), Jedz i pij mężczyzno i kobieto, reż. Ang Lee (1994), Przepiórki w płatkach róży, reż. Alfonso Arau (1992) – możliwe modyfikacje programu, część filmów z angielskimi napisami.

poniedziałek, 7 marca 2011

Wykład René Block'a

Wtorek, 8 marca, godz. 18.00, Pokój z kuchnią

8 marca zapraszamy na spotkanie z legendarnym kuratorem, współpracującym  m.in. z Josephem Beuys'em, Nam June Paik i grupą Fluxus, byłym dyrektorem Kunsthalle Museum Fridericianum w Kassel. René Block wygłosi wykład zatytułowany: To Create is Divine, to Multiply is Human – Some Thoughts about the History of the Multiple.
Wstęp wolny!
Wykład odbędzie się w języku angielskim.

środa, 2 marca 2011

Zapraszamy na pokaz filmów o kobiecych inicjatywach pracowniczych i lokatorskich

09.03.2011r, godzina 18.00
Pokój z Kuchnią, CSW Toruń

Zaczynamy o 18:00 filmem "Made in L.A." (2007), nagrodzonym m.in. na festiwalu w Sundance, kolejnym filmem jest "Białe miasteczko" (2008), opowiadające o protestach pielęgniarek w Warszawie. Na koniec zaprezentujemy "Strajk matek" (2010), pokazujący akcje lokatorskie kobiet z Wałbrzycha.
Po filmach odbędzie się dyskusja z reżyserką "Strajku matek", Magdą Malinowską.

Organizator: Kolektyw Kocurra
Współpraca: Polska Akcja Humanitarna, Krytyka Polityczna

wtorek, 1 marca 2011

Kawa z pieprzem 7: śmierć

środa, 16 marca, godz. 18.00
Od 12 lub 13 lat zajmuję się pojęciem ciała. Na początku... Ciało w kostnicy, trup. Na początku chciałam się dowiedzieć, co dzieje się z ciałem jako jednostką społeczną po śmierci. Potem zrozumiałam, że kostnica to barometr społeczeństwa. To, co dzieje się w miejskiej kostnicy, dzieje się również na zewnątrz. Kostnica... Tam pracuję, tam jest moja pracownia.
Teresa Margolles
Od listopada 2010 roku do końca maja 2011 roku Centrum Sztuki Współczesnej Znaki Czasu w Toruniu będzie inicjatorem cyklu wykładów poświęconych trudnym, ale niezmiernie istotnym zagadnieniom w sztuce współczesnej. Wykłady poprowadzi dr Katarzyna Lewandowska, adiunkt w Katedrze Historii Sztuki i Kultury UMK.
Przybliży problemy, które podejmują współczesne artystki i artyści. Sztuka XX i XXI wieku jest skomplikowana, kontrowersyjna, prowokacyjna, pełna napięć, niepokojów, bólu. Zygmunt Bauman mówi; "W odróżnieniu od naszych odległych przodków i "ludzi nam niepodobnych" nie dyskutujemy o rzeczach okrutnych i krwawych. Trzymamy w ukryciu rzeczy, które inni robili publicznie. Czujemy odrazę do odprysków rzeczywistości, które złożyliśmy w izolowanej piwnicy naszej uporządkowanej i eleganckiej egzystencji, ogłaszając, że nie istnieją lub są niewyrażalne”. A artyści wbrew słowom Mistrza konsekwentnie, odważnie i bezpardonowo wyciągają na zewnątrz te odpryski, racząc widza obrazami, które już zawsze będzie pamiętał.

Spotkanie będą miały charakter otwarty, interdyscyplinarny przy kawie i dobrym ciastku (dla osłodzenia).

Wykłady wspiera Cukiernia Lenkiewicz

wtorek, 22 lutego 2011

Fizjologia smaku: Jak żywić się powietrzem? Czyli o kontrowersyjnych zaletach diety

27.02.11, 18.00
prezentacja | pokaz filmowy

Odmawianie sobie przysmaków i pragnień kojarzy się niezawodnie ze słabnącym rygorem religijnych reguł. Z czasem to zagadnienie (wcześniej znane w kręgach pozaeuropejskich) zyskało status pewnej przyległości, równoległego świata zinstytucjonalizowanej, naukowo poświadczonej medycyny. W końcu trafiło zaś do kultury popularnej, almanachów i podręczników służących niezawodną pomocą w pogoni za szczęściem. Ten moment wprowadził największą polaryzację, jeśli chodzi o to zagadnienie.
Zastanawiając się nad dietą, uświadamiamy sobie szybko, że metod i sposobów jest bez liku, a cel zaś jest mniej więcej ten sam. Jest to działanie ukierunkowane na uzyskanie harmonii, równowagi i „szczęścia” w różnych odcieniach (rozumianego jako świetna sylwetka, powodzenie u płci przeciwnej, a w końcu zdrowie i spokój umysłu). Szczęście jednak w obecnych czasach ma przede wszystkim wielu sprzedawców. Wobec tego, czy brak diety jest też jakąś dietą, i do czego to wszystko jest tak naprawdę potrzebne?
Próbując odpowiedzieć na te i inne pytania, prowadzący przyjrzą się dietom czarnoskórych niewolników w Stanach Zjednoczonych XIX stulecia, ewolucji tzw. przekąsek koktajlowo-telewizyjnych czy w końcu artystycznym redefinicjom rozmaitych diet w kontekście kultury konsumpcyjnej, antydietom i zagadnieniu antyjedzenia w sztuce współczesnej...

Zapraszamy do Pokoju z Kuchnią na niedzielny relaks przy kawie i słodyczach bez cukru!
Prowadzenie: Elżbieta Supczińska, dr Edward Morbius

Elżbieta Supczińska – historyk, animatorka kulturalna, specjalizacja teatralna. Prowadzi w P+K cykl „Dorośli czytają, dorośli słuchają”.
dr Edward Morbius – wizytujący wykładowca warszawskiej SWPS, pola zainteresowań: bionika. W P+K współprowadził gościnnie cykl "Frankenstain vs Kopernik".

piątek, 18 lutego 2011

AUGENMUSIK: projekcja filmu SZYNY

W ramach cyklu Augenmusik zapraszamy na projekcję filmu „Szyny" z 1921 roku, z muzyką na żywo - zagrają Jeff Gburek, Karolina Ossowska i Rafał Iwański.

sobota, 26 lutego, godz. 20.00

"Der Scherben” (reż. Lupu Pick, 1921)
uważa się za film najbardziej reprezentatywny dla niemieckiego gatunku filmowego Kammerspiel. Jego bohaterami są zwykli ludzie poddani nieustannej grze gwałtownych uczuć. "Szyny" to realistyczny dramat, który dzięki formalnej ascezie i stylizacji obrazu, ma charakter ponadczasowy i niesie uniwersalne przesłania.


Film cechuje charakterystyczna dla Kammerspielu harmonia środków artystycznego wyrazu, a także oszczędność i rygoryzm w traktowaniu postaci i dramaturgii. Bohaterowie – zarazem konkretni i alegoryczni – to przeciętna rodzina kolejowego dróżnika żyjąca samotnie na zupełnym odludziu. Monotonię ich egzystencji zakłóca przybysz z miasta. Dramatowi szarych ludzi towarzyszy obojętność wielkiego świata, pokazana poprzez obraz przejeżdżających pociągów i ich nieczułych pasażerów.

Jeff Gburek - gitara preparowana, theremin, objekty znalezione, efekty
Karolina Ossowska - skrzypce zelektryfikowane
Rafał Iwański - instrumenty perkusyjne i dęte, analog filtermachine, efekty.

Jeff Gburek jest gitarzystą, kompozytorem, improwizatorem, artystą dźwiękowym i wizualnym a także poetą. W swojej muzyce wykorzystuje zarówno gitarę tradycyjną jak i preparowaną, elektronikę, field recordings i konstruowane przez siebie ''maszyny dźwiękowe". Jego pełne artystyczne CV można znaleźć na: www.futurevessel.com/orphansound. Obecnie mieszka w Poznaniu gdzie uczy, gra, komponuje, pisze, czyta, gotuje. Współpracował z wieloma świetnymi muzykami na całym świecie, m.in. z Keithem Rowe, Tetuzi Akiyama, Michaelem Vorfeld, Pascalem Battus, Annetee Krebs, Tom Carter). Rezydował również w amsterdamskim STEIM i przebywał na stypendium w Darmstadzie studiując u Helmuta Lachenmanna. Zgłębiał także tajniki indonezyjskiej muzyki gamelanowej oraz muzyczne teorie Harry'ego Partcha. Przez 10 lat odpowiedzialny był za stronę muzyczną teatru tańca butoh Djalma Primordial Science, a także współorganizował szereg związanych z projektem warsztatów (www.djalma.com). Jego muzyka wydawana jest przez takie wytwórnie jak Absurd, Aural Terrains, Triplebath, Foxy Digitalis, Nur Nicht Nur, N.O.T. Dwie ostatnie płyty "SLOPE/THE EXPERIENCE OF LOSING CONTROL" (we współpracy z Rafałem Iwańskim a.k.a. X-NAVI:ET z grupy HATI) oraz "Impatience" (z gościnnym udziałem Tetuzi Akiyamy) zebrały pozytywne opienie zarówno wśród odbiorców internetowych jak i w polskiej prasie. www.myspace.com/aenigmaplasme
www.futurevessel.com/orphansound/

Karolina Ossowska - ukończyła Akademię Muzyczną w Poznaniu w klasie skrzypiec, obecnie występuje w kilku orkiestrach kameralnych. Grała z Malcolmem Goldsteinem na Festiwalu Ad Libitum w Warszawie 2009 roku oraz szereg koncertów z Jeffem Gburkiem i innymi muzykami (adaptacje klasyki awangardy muzycznej XX-wieku w grupie Anabasis Ensemble: Eric Satie, Pawel Szymańksi, Arvo Part, Charles Ives, Henryk Mikołaj Górecki).

Rafał Iwański – artysta dźwięku, perkusista, twórca muzyki elektroakustycznej, współzałożyciel i muzyk grupy HATI tworzącej rytualno-medytacyjną muzykę opartą brzmieniu instrumentów akustycznych. Swoją przygodę z muzyką rozpoczął pod koniec lat 80-tych grając na gitarze elektrycznej. W połowie lat 90. zajęły go eksperymenty na polu elektroakustyki, w 2008 r. do nich powrócił, by występować i nagrywać jako X-NAVI:ET - bazując na brzmieniu modyfikowanych analogowo i cyfrowo instrumentów elektronicznych i akustycznych oraz dźwięków znalezionych. Z HATI zagrał w Europie niezliczoną ilość koncertów i wydał szereg płyt, współpracując z wieloma muzykami jak m.in. Z'EV, PURE/Peter Votava, John Zorn, Sławomir Ciesielski, PAS, Raymond Salvatore Harmon (video). Jako X-NAVI:ET występował wielokrotnie w Polsce i Niemczech, także wspólnie z takimi artystami jak Jeff Gburek (+ wspólna płyta "SLOPE/THE EXPERIENCE OF LOSING CONTROL"), SUDDEN INFANT/Joke Lanz, IDIOSYNCRASIA (Phil Maggi i Yannick Franck), Ana Kavalis (w ramach projektu teatralno-baletowo-muzycznego Djalma Primordial Science), Jacek Zieliński (video), Xavier Bayle (video). Rafał Iwański jest współorganizatorem międzynarodowego multimedialnego CoCArt Music Festival. W marcu 2011 ukaże się płyta winylowa X-NAVI:ET „Soundtracks for the Dying Moments” (wytwórnia Instant Classic) oraz CD split album X-NAVI:ET & ELECTRIC URANUS pt. „Voices of the Cosmos”, na którym to artysta prezentuje kilka kompozycji bazujących na dźwiękach pulsarów zarejestrowanych za pomocą radioteleskopów.
www.myspace.com/xnaviet
instantlabel.wordpress.com/artists/

Wstęp (jak zwykle) wolny!

Walczące słowa - spotkanie wokół książki Judith Butler


Spotkanie wokół książki Judith Butler Walczące słowa

Paneliści:
- Aleksandra Derra (IF UMK),
- Karolina Krasuska (Krytyka Polityczna),
- Dariusz Brzostek (WF UMK),
Prowadzenie: Sylwia Targaszewska (Klub KP Toruń)
Zapraszamy 25 lutego 2011 r. do Czytelni imienia Sömmerringów w CSW, godzina: 17:30
Wstęp wolny!


O KSIĄŻCE:
Czy cenzura jest dopuszczalna? Niektóre słowa ranią, dlaczego więc ich nie zakazać? Przecież „pedał” boli tak samo jak cios w splot słoneczny. A co z pornografią? Poniża kobiety, więc może należy wyjąć ją spod prawa? Takie pytania postawiła sobie wybitna amerykańska filozofka Judith Butler. Walczące słowa to erudycyjny esej czerpiący z psychoanalizy, prawoznawstwa, socjologii i nauki o kulturze. Butler analizuje konkretne regulacje prawne, wyroki amerykańskiego Sądu Najwyższego, przykłady z międzynarodowej polityki, kultury popularnej i literatury. Po drodze trafia nawet na hip-hop.

W tej błyskotliwej książce nie ma ani jednego słabego momentu.

Barbara Johnson

Analizy Butler to efektowne spory, w których stroni ona od uproszczeń i pokazuje, że polityka wymaga poważnego namysłu.
Jonathan Culler

O AUTORCE
:
Judith Butler (1956) – amerykańska filozofka, profesorka literatury porównawczej i retoryki University of California w amerykańskim Berkeley, zajmuje się teoriami władzy, seksualności, tożsamości i płci. Jej najbardziej znaną książką jest wydana w 1990 roku Uwikłani w płeć. Feminizm i polityka tożsamości, która dała początek teorii queer (wyd. pol. Wydawnictwo Krytyki Politycznej, Warszawa 2008).

PANELŚCI:
dr Aleksandra Derra - adiunkt w Zakładzie Teorii Poznania i Metodologii Nauk Instytutu Filozofii UMK. Doktorat poświęciła późnej teorii Wittgensteina. Obecnie zajmuje się teoriami języka powstającymi w kognitywistyce oraz problematyką podmiotowości w teoriach feministycznych.
Karolina Krasuska – doktorantka na wydziale kulturoznawstwa na Europejskim Uniwersytecie Viadrina we Frankfurcie nad Odrą. Pisze pracę doktorską o Minie Loy, Marii Komornickiej/Piotrze Odmieńcu Właście i Else Lasker-Schüler, w której bada „liryczne nieposłuszeństwa” w odniesieniu do kategorii płci i narodu. Przełożyła „Uwikłanych w płeć” Judith Butler. Prowadziła zajęcia na Germanistyce i Gender Studies na Uniwersytecie Humboldta.
dr hab. Dariusz Brzostek - absolwent toruńskiej polonistyki, obecnie adiunkt w Zakładzie Teorii Literatury UMK w Toruniu. Zajmuje się głównie teorią i antropologią literatury, twórczością Stanisława Lema, psychoanalizą literackiej fantastyki, estetyką XX wieku oraz krytyką literacką i muzyczną.

środa, 9 lutego 2011

WALENTYNKI w P+K, czyli Alternatywne Święto Zakochanych (w Literaturze)

W najbliższy poniedziałek, 14 lutego, zapraszamy wszystkich tych, którzy zwykli chodzić z książką, na alternatywne obchody Święta Zakochanych w Pokoju z kuchnią! Po raz pierwszy w Toruniu będzie można wziąć udział w akcji Zjednoczenia Czytelniczego, którego członkowie dają wyraz swojej miłości do literatury w wielu polskich miastach. Zapraszamy wszystkich wraz z ich ukochanymi książkami! Start o 19.00, czytamy przy herbatce do 19.30:)



Zjednoczenie Czytelnicze to nieformalna grupa czytelników książek, którzy cyklicznie spotykają się w wybranych przestrzeniach miejskich i podczas tychże spotkań na stojąco, w przysiadzie, w milczeniu, bez wstydu, z należnym skupieniem czytają książki. Do tej pory czytelnicze flash moby odbyły się już parokrotnie w Trójmieście, a także w Londynie, Lublinie, Krakowie i w Warszawie, gdzie wspólne czytanie praktykowano przed wejściem do siedziby Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

Jak piszą o sobie członkowie Zjednoczenia:

Miłością do czytelnictwa pragniemy zarażać innych, a tym, którzy słowa kochają, chcemy pokazać, że nie są sami. Sięgamy po najprostsze środki. Od pół roku, niemal co miesiąc bierzemy do ręki książkę i wychodzimy z nią między ludzi. O określonej porze przystajemy w miejscu, niekiedy na ulicach miast pulsujących życiem, niekiedy na pustej plaży, jednocząc się z innymi w cichej półgodzinnej lekturze.

Ta wspólnotowość, to zjednoczenie, to wyjście z domów jest dla nas bardzo istotne. Dzięki temu prostemu, acz wymownemu gestowi pragniemy zasygnalizować sobie nawzajem, że jesteśmy i że łączy nas wspólna postawa troski o przyszłość.

Po raz pierwszy Zjednoczenie Czytelnicze zasygnalizowało swoją obecność w czerwcu 2010r. w przestrzeni miasta Sopot. Teraz pragniemy rozprzestrzenić jego wpływ na inne miasta. Pragniemy by jak najwięcej osób jednoczyło się z nami w akcie czytania.

Pomysłodawcą Zjednoczenia jest Andrzej Urbański, założyciel Spółdzielni Literackiej i redaktor naczelny kwartalnika literackiego kzo. (Korespondencja z Ojcem)
Pierwszymi uczestnikami Zjednoczenia były osoby związane ze Spółdzielnią i tymże magazynem.

Zapraszamy!

poniedziałek, 7 lutego 2011

Kawa z pieprzem 6: Ból i starość

środa, 16 lutego, godz. 18.00

Wystawianie na pokaz i bezczeszczenie ludzkiego ciała, poniżanie jego funkcji i wyglądu, morphings i deformacje, okaleczenia i samookaleczenia.... ból -  prawdziwy, przeszywający, niszczący. 
I starość - …dlaczego szeroko pojęta kultura tak konsekwentnie odmawia starym kobietom urody? pyta Johanna Frueh. Czy w ciałach starych kobiet jest piękno i erotyka? O tych dwóch aspektach na wykładzie o bólu i starości.


Od listopada 2010 roku do końca maja 2011 roku Centrum Sztuki Współczesnej Znaki Czasu w Toruniu będzie inicjatorem cyklu wykładów poświęconych trudnym, ale niezmiernie istotnym zagadnieniom w sztuce współczesnej. Wykłady poprowadzi dr Katarzyna Lewandowska, adiunkt w Katedrze Historii Sztuki i Kultury UMK.
Przybliży problemy, które podejmują współczesne artystki i artyści. Sztuka XX i XXI wieku jest skomplikowana, kontrowersyjna, prowokacyjna, pełna napięć, niepokojów, bólu. Zygmunt Bauman mówi; "W odróżnieniu od naszych odległych przodków i "ludzi nam niepodobnych" nie dyskutujemy o rzeczach okrutnych i krwawych. Trzymamy w ukryciu rzeczy, które inni robili publicznie. Czujemy odrazę do odprysków rzeczywistości, które złożyliśmy w izolowanej piwnicy naszej uporządkowanej i eleganckiej egzystencji, ogłaszając, że nie istnieją lub są niewyrażalne”. A artyści wbrew słowom Mistrza konsekwentnie, odważnie i bezpardonowo wyciągają na zewnątrz te odpryski, racząc widza obrazami, które już zawsze będzie pamiętał.

Spotkanie będą miały charakter otwarty, interdyscyplinarny przy kawie i dobrym ciastku (dla osłodzenia).

Wykłady wspiera Cukiernia Lenkiewicz

wtorek, 25 stycznia 2011

Kawa z pieprzem 5: Homoseksualizm

środa, 26 stycznia 2011, godz. 18:00

Estetyka gejowska (i lesbijska) jest jedną z równoprawnych, równoważnych stylistyk i narracji występujących w postmodernistycznej kulturze i demokratycznym społeczeństwie. Mało tego, często to właśnie w niej tkwi awangardowy i rewolucyjny potencjał sztuki, w zależności od tła społecznego i politycznego. W polskim kontekście, gdzie homofobia bywa częścią oficjalnej polityki, a społeczeństwo ma heteronormatywny charakter, kultura ...gejowska (i lesbijska) zyskuje właśnie ten wywrotowy aspekt.

Paweł Leszkowicz



Od listopada 2010 roku do końca maja 2011 roku Centrum Sztuki Współczesnej Znaki Czasu w Toruniu będzie inicjatorem cyklu wykładów poświęconych trudnym, ale niezmiernie istotnym zagadnieniom w sztuce współczesnej. Wykłady poprowadzi dr Katarzyna Lewandowska, adiunkt w Katedrze Historii Sztuki i Kultury UMK.
Przybliży problemy, które podejmują współczesne artystki i artyści. Sztuka XX i XXI wieku jest skomplikowana, kontrowersyjna, prowokacyjna, pełna napięć, niepokojów, bólu. Zygmunt Bauman mówi; "W odróżnieniu od naszych odległych przodków i "ludzi nam niepodobnych" nie dyskutujemy o rzeczach okrutnych i krwawych. Trzymamy w ukryciu rzeczy, które inni robili publicznie. Czujemy odrazę do odprysków rzeczywistości, które złożyliśmy w izolowanej piwnicy naszej uporządkowanej i eleganckiej egzystencji, ogłaszając, że nie istnieją lub są niewyrażalne”. A artyści wbrew słowom Mistrza konsekwentnie, odważnie i bezpardonowo wyciągają na zewnątrz te odpryski, racząc widza obrazami, które już zawsze będzie pamiętał.

Spotkanie będą miały charakter otwarty, interdyscyplinarny przy kawie i dobrym ciastku (dla osłodzenia).

Wykłady wspiera Cukiernia Lenkiewicz

poniedziałek, 24 stycznia 2011

Melancholia sprzeciwu od kuchni...

...czyli o rosyjskiej scenie artystycznej i swojej praktyce kuratorskiej opowie Wiktor Misiano

Pokój z kuchnią,
Sobota 29.01.2011, 18.00


Charakter praktyki kuratorskiej Wiktora Misiano jest bezpośrednio związany z sytuacją polityczną ZSRR i postsowieckiej Rosji. Od początku interesowały go działania w sferze publicznej, jednak w tamtym czasie był to obszar właściwie niedostępny. Z powodu zredukowanej sceny artystycznej tamtego czasu, często również sami artyści przejmowali rolę kuratora. Jedynym rozwiązaniem było łączenie obu postaw w postaci „kuratora mediatora”. W połowie lat 90. Misiano zrealizował pod hasłem Warsztat Wizualnej Antropologii dziewięciomiesięczny projekt opierający się na współpracy między artystami i filozofem V.A. Podorogą. W trakcie warsztatów toczono wiele konceptualnych, intelektualnych i filozoficznych debat, które jak twierdzi Misiano, z towarzyszącymi im stresem i antagonizmami przysłużyły się późniejszej produkcji artystycznej. Jest to przykład tego co nazywa Tajnymi Społecznościami: grupami artystów, w których dyskurs pobudza rozwój. Zastosowanie podobnej metody można zauważyć w zawiązanych później grupach jak chociażby Chto delat? - kolektywie złożonym z artystów, pisarzy i filozofów z Rosji i Berlina, którzy wspólnie tworzyli projekty, prace wideo, instalacje, różnego typu akcje czy programy radiowe. Zarówno działania kolektywne, jak i sztuka krajów byłego bloku sowieckiego leżą również u podstaw wystawy Melancholia sprzeciwu, którą do 20. lutego można oglądać w CSW w Toruniu.
Spotkaniu towarzyszyć będzie prezentacja książki wydanej przez Muzeum Sztuki Współczesnej w Antwerpii pod tytułem Europe at Large. Art from the Former USSR (Europa w powiększeniu. Sztuka byłego Związku Radzieckiego) z esejami m.in. Barta De Baere, Wiktora Misiano, Daniela Muzyczuk i Agnieszki Pindery. Wśród publiczności zostanie przeprowadzone losowanie i jeden szczęśliwiec zostanie właścicielem tej wyjątkowej publikacji.

Wiktor Misiano (1957) kurator i krytyk rosyjski. Przez dziesięć lat był kuratorem w Muzeum Puszkina, a także dyrektorem Centrum Sztuki Współczesnej w Moskwie (CAC). W 1996 roku był jednym z kuratorów Manifesta 1. W 2005 roku odpowiadał za pierwszy pawilon Azji Centralnej na Biennale w Wenecji. Jest założycielem i redaktorem naczelnym „Moskow Art Magazine” i „Manifesta Journal”.

piątek, 21 stycznia 2011

WIELKIE NAUCZANIE



Czwartek, 27.01.2011, 18.00
Przestrzeń wystawy "Melancholia sprzeciwu"

Spotkanie z Michałem Liberą, który opowie o najnowszej produkcji wydawnictwa Bôłt – zawierającej pierwsze kompletne nagranie kompozycji Corneliusa Cardew „The Great Learning”.


W okresie od 18 do 25 lipca 2010 podjęta została pierwsza w Polsce próba wykonania pełnej wersji „The Great Learning” Corneliusa Cardew – słynnego arcydzieła „awangardowej muzyki dla amatorów”. Cornelius Cardew skomponował ten siedmioczęściowy cykl na przełomie lat 60. i 70. z myślą o swojej programowo egalitarnej Scratch Orchestra. Jej współczesny, polski odpowiednik stworzył zespół złożony z około 50. osób. Tygodniowe warsztaty oraz wykonanie poprowadzone zostało przez brytyjskich znawców tego repertuaru pod przewodnictwem kompozytora Nimy Gousheh.
Metoda kompozytorska Cardew oraz ideologiczne założenia „The Great Learning” są również jedną z głównych inspiracji wystawy prezentowanej obecnie w CSW „Melancholia sprzeciwu. Prace z kolekcji Muzeum Sztuki Współczesnej w Antwerpii”. Próba kreacji procedury, która jest w stanie wygenerować czasową, demokratyczną wspólnotę poprzez współuczestnictwo w kreacji dzieła, jest kluczowym zagadnieniem tak dla Cardew, jak i dla wielu artystów z obszaru postsowieckiego.
Premiera pełnego, czteropłytowego nagrania odbędzie się w styczniu 2011. Michał Libera – jeden z kuratorów wydarzenia – opowie o przedsięwzięciu i o metodach twórczych Cardew.
Spotkaniu będzie towarzyszyła projekcja filmu Luke'a Fowlera „Pilgrimage from Scattered Points” (2006).

Michał Libera (1979) – socjolog, krytyk muzyczny, organizator koncertów łączący w swych działaniach edukację, animację kultury i produkcję muzyczną. Kurator m.in. serii koncertów „plain. music”, „The Song Is You”, „Play Back Play” a także płyt z archiwalnymi nagraniami ze Studia Eksperymentalnego Polskiego Radia. Redaktor serii „Terytoria Muzyki” w Słowo / Obraz Terytoria, współpracownik Polskiego Radia. Pisał m.in. do „Glissanda”, „Kultury Współczesnej”, „Res Publiki”; przez kilka lat prowadził zajęcia z kulturoznawczej teorii muzyki na UW.
Luke Fowler (1978) – artysta, filmowiec i muzyk. Mieszka i pracuje w Glasgow. Absolwent Duncan of Jordanstone College of Art and Design w Dundee. Swoich filmy dokumentalne poświęca ważnym dla współczesnej kultury figurom jak szkocki psychiatra R. D. Laing czy angielski kompozytor Cornelius Cardew. W 2008 roku Fowler otrzymał prestiżową nagrodę imienia Dereka Jarmana. W 2010 otrzymał stypendium Foundation for Contemporary Arts. Artysta wystawiał m.in.
w: Serpentine Gallery w Londynie, Extra City w Antwerpii, Tate Modern w Londynie, czy P.S.1 w Nowym Jorku.

Fizjologia Smaku - RASA: Smak dźwięku

Całonocne słuchowisko, happening w P+K, gotowanie, dyskusje.
29 stycznia, start: 20:00

Prowadzenie: Michael Northam (kompozytor / inżynier dźwięku)

RASA, czyli indyjski termin określający 'smak', 'aromat' doświadczenia słuchowego, jest też tytułem zbioru esejów dotyczących estetyki indyjskiej Rene Daumala, którego myśl jest kluczem do tego wydarzenia. Prowadzącym i gospodarzem spotkania w Pokojuz Kuchnią będzie Michael Northam, kompozytor i inżynier dźwięku, który od przeszło dwu dekad bada zagadnienie fenomenu dźwiękowego, poprzez praktykę, teorię, liczne podróże i kooperacje artystyczne. Jest to niezwykła okazja do wzięcia udziału w 12 godzinnej syntezie i kontemplacji dźwięku, która z jednej strony sama w sobie będzie happeningiem, ale też ciekawym ćwiczeniem pozwalającym zrozumieć sposoby percepcji czasu. Koncentrując się na zaganieniu RASA - od klasycznej muzyki indyjskiej - rag, poprzez ich awangardowe reinterpretacje (nagrań z prywatnej kolekcji Michaela), uczestnicy odbędą niezwykłą całonocną podróż dźwiękową, której towarzyszyć będą dyskusje na temat dźwiękowych smaków, część warsztatowa oraz przepyszne indyjskie jedzenie.

Kurator: Krzysztof Gutfrański

Uwaga: Zapisy (pokojzkuchnia@gmail.com | Recepcja CSW) - wstęp bezpłatny, ale liczba miejsc ograniczona. 

Uczestnicy proszeni są o zabranie ze sobą śpiworów, otwartych uszu, wygodnego ubrania i sporej ilości wolnego czasu dla przygody w świecie uważnego słuchania :)

wtorek, 18 stycznia 2011

AUGENMUSIK: NEUROBOT

22 stycznia, godz. 20:00

Unikalny i w pełni improwizowany koncert 2/3 (Dominik Kowalczyk aka Wolfram i Jacek Staniszewski aka Facial Index) legendy warszawskiej sceny eksperymentalnej muzyki elektronicznej. Ich płyta "Pętla Bohumina" stanowi esencję wielogodzinnej sesji rejestrowanej w ursynowskiej pustelni AD 2001. Neurobot rozpoczął działalność w okolicach roku 1998 roku w postaci pionierskiego sieciowego zina/rezerwuaru informacji z pogranicza sztuki, technologii i filozofii (pierwsza prezentacja na festiwalu Ostranenie w Bauhaus Dessau) by po pewnym czasie przekształcić się w laptopowe trio. Koncerty odbywały się w lesie, w przęsłach mostu, w polskich i zagranicznych galeriach. Neurobot wydał kilka płyt własnym sumptem oraz zaprezentował parę kluczowych postaci noise'owego undergroundu w ramach nieregularnej oficyny Polycephal. We wczesnych latach 2000. jego członkowie poświęcili się swoim odrębnym formom aktywności, lub kontemplowaniu pozornego bezruchu, czekając na sygnał do roku 2010.

WSTĘP WOLNY! 

poniedziałek, 17 stycznia 2011

Szaleństwo – lokator czy intruz?

25 stycznia o 18:00 zapraszamy na interdyscyplinarną dyskusję do P+K! 

Studenci specjalizacji tekstologiczno-edytorskiej Instytutu Literatury Polskiej UMK oraz Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika zapraszają na dyskusję „Szaleństwo – lokator czy intruz?”, poświęconą książce Zjawisko szaleństwa w kulturze, pod red. Marty Kasprowicz, Sławomira Drelicha i Macieja Kopycińskiego (Wydawnictwo Naukowe UMK, Toruń 2010). Spotkanie odbędzie się 25 stycznia o godzinie 18.00 w Pokoju z Kuchnią w Centrum Sztuki Współczesnej. Będzie ono miało charakter interdyscyplinarnej dyskusji dotyczącej problematyki szaleństwa w literaturze, filozofii i sztuce, z udziałem autorów (Marty Kasprowicz, Dominiki Czarneckiej, Agaty Miętek, Michała Rydlewskiego) i zaproszonych gości.

WSTĘP WOLNY!


poniedziałek, 10 stycznia 2011

Kawa z pieprzem 4: Seksualność

środa, 12 stycznia 2011, godz. 18:00

Michel Foucault w „Historii seksualności” twierdzi, że seks zastąpił krew, ale seksualność bynajmniej nie jest we współczesnym świecie tłumiona, lecz przeciwnie – stale rozbudzana. Dlatego też Zygmunt Freud dopatrywał się w niej zasady prawa, aby stary porządek władzy skupić wokół pragnienia.
Seksualność kobiety, mężczyzny, seksualność hetero i homo, seksualność ludzi niepełnoprawnych i dzieci. Ten aspekt pojawia się natarczywie ...w sztuce współczesnej, artyści uwodzą widza nagim, poranionym, pięknym, wyniszczonym, nieżywym ciałem.


Od listopada 2010 roku do końca maja 2011 roku Centrum Sztuki Współczesnej Znaki Czasu w Toruniu będzie inicjatorem cyklu wykładów poświęconych trudnym, ale niezmiernie istotnym zagadnieniom w sztuce współczesnej. Wykłady poprowadzi dr Katarzyna Lewandowska, adiunkt w Katedrze Historii Sztuki i Kultury UMK.
Przybliży problemy, które podejmują współczesne artystki i artyści. Sztuka XX i XXI wieku jest skomplikowana, kontrowersyjna, prowokacyjna, pełna napięć, niepokojów, bólu. Zygmunt Bauman mówi; "W odróżnieniu od naszych odległych przodków i "ludzi nam niepodobnych" nie dyskutujemy o rzeczach okrutnych i krwawych. Trzymamy w ukryciu rzeczy, które inni robili publicznie. Czujemy odrazę do odprysków rzeczywistości, które złożyliśmy w izolowanej piwnicy naszej uporządkowanej i eleganckiej egzystencji, ogłaszając, że nie istnieją lub są niewyrażalne”. A artyści wbrew słowom Mistrza konsekwentnie, odważnie i bezpardonowo wyciągają na zewnątrz te odpryski, racząc widza obrazami, które już zawsze będzie pamiętał.

Spotkanie będą miały charakter otwarty, interdyscyplinarny przy kawie i dobrym ciastku (dla osłodzenia).

Wykłady wspiera Cukiernia Lenkiewicz

poniedziałek, 3 stycznia 2011

STERNENHOCH & HIENY POSTMODERNY - KONCERT w P+K!

ŚRODA, 5 STYCZNIA, GODZ. 20:00

ZAGRAJĄ:

Sternenhoch w składzie:
- Zbigniew Libera - perkusja
- Jacek Malicki - gitara elektryczna
- Max Hexer - gitara basowa

Hieny Postmoderny w składzie:
- Irek Puchacz - gitara elektryczna + wokal
- Michał Pikula - gitara basowa + projekcje video
- Max Hexer - wokal

Koncerty rozpoczną się o godzinie 20:00 i każdy z nich potrwa około 40 minut.

WSTĘP WOLNY!!!

Zapraszamy!